HASBİHAL - 5

HASBİHAL – 5

      Toplumsal hayatın doğal akışında fertlerin duygu, düşünce ve eylemlerinin gücü belki de olağan beklentilerin ötesinde bir etkiye sahiptir. Dilden dökülmeden bile düşünceler, hem sahibini ve hem de etrafındakileri sessiz ve derinden etkiliyordur. Bunun fark edilmesi ve yorumlanması oluşan etkiyi, etkileşimdeki tahribatı kontrol etme imkanı sunarken, fark edilmeyen sessiz ve derinden duygu ve düşünceler yıkıcı olabilir.

      Bireyin “kendiliği” nin yansıması, başkası tarafından “kişiliği” olarak algılanır. Kişinin beyninde oluşan duygu ve düşünceler dilden söz olarak söylenmeden, kelimeleşip yazıya dökülmeden, etkilerini çoğu zaman kişinin çehresinde, bedeninde görmek mümkündür. Beyninde kurduğu senaryoya göre insan mutlu, endişeli, huzursuz, telaşlı görünebilir. Henüz söz söylenmemiş, eylem gerçekleşmemiş ama rota çizilmiş ve işaret verilmiştir. Muhatabı bunu fark ettiğinde hareket tarzını belirleyip gardını alacaktır. Kimi fark edildiğinin bilincinde iken kimi de bu bilinçte değildir. Genelde fiziki çatışmalar, düşünsel olarak çözümlenemeyen duyguların bedensel telafi şeklidir.

       Söz olarak dilden döküldüğünde duygular, yeni bir safha başlamıştır. Kişi ve muhatapları arasındaki ilişkinin etkileri üçüncü şahıslara sirayet edecektir. Bu kaçınılmaz bir durumdur ve çevresel algı ve yansımaları olaya farklı bir boyut katacaktır. Olumlu olumsuz tepkiler, nasihatler, uyarılar, tehditler…“Ağzı olan konuşur” sözünün çıkış kaynağı bu olsa gerek.

       Bireyin sorunu oluştuğunda zihin çarenin peşine düşer ve bu hareketlilik çaba olarak tanımlanır. Çabanın telaşla birleşmesi ise karar verme sürecini etkilediğinden doğru karara ulaşmak zorlaşır. Her iki tarafında telaşla çaba harcaması ise olayı belki de istenmeyen bir noktaya çekecektir. İnsanın şahsileştirdiği düşüncesi adalet süzgecinden geçmedi ise karşı tarafa olumsuz ve yıkıcı yansıyacaktır.

     Adalet; toplumsal hayat içerisinde bireylerin sahip olması gereken hasletlerdendir ve hem bireyin hem de içinde yasadığı toplumun huzuru için lüzumludur. Yokluğunda zulüm, acı, keder, endişe nihayetinde yıkım vardır. Bireyin kendini haklı görme eğilimi “ben” merkezli savunma sistemi olup, karşısındaki kişinin “haklı” olmasını görmezden gelmesidir. Doğruyu kabul etmemesi, kendi yanlışını doğru olarak kabul edilmesini sağlama çabasıdır.

       Toplumsal hayat düzeninde yönetim kademelerinde bulunan bireylerin işgal ettikleri mevki ve makamlar itibariyle yetki ve sorumluluklarını icra ederken “adil olma” ve “adaleti uygulama” zorunlulukları, toplumsal huzur için zaruridir.

        Kamu düzenindeki organizasyon yapısı incelendiğinde yönetim erkinin önemi ön plana çıkarken yöneticilerin seçimi ayrı bir ehemmiyet arz etmektedir.

       Yönetici; üretim faktörlerinin (emek, sermaye, doğa, teknoloji ve bilgi) amaçlar doğrultusunda etkin ve verimli kullanılmasını sağlayan kişidir.  Özellikleri;

1.      Profesyonel yönetici başarılı olmak zorundadır.

2.       Başarılı bir yönetici analiz ve sentez gücüne sahip olmalıdır.

3.      Sezgi gücü yüksek olmalıdır.

4.      Duyguları ile aklı arasında denge kurabilmelidir.

5.      Değişik koşullara, ortamlara ve değişik kişilikteki insanlara uyum gösterebilmelidir.

6.       Çalışma tertip ve düzeni olmalıdır.

7.      Dışa dönük olmalı, ilişki başlatma ve sürdürme becerisine sahip olmalıdır.

8.      Yönetici, gerek entelektüel özellikleri olsun gerek karakterine ilişkin özellikleri olsun, gerek sosyal özellikleri olsun mükemmel olmalı ve sürekli olarak kendini güncellemelidir.

9.      Objektif olmak, hiçbir yeri tutmamak, kararını yan tutmadan ön yargısız oluşturmak zorundadır.

10.  Yönetici işe duygularını karıştırmamalıdır.

           Olumlu özelliklere sahip olan yöneticilerin hem öz güveni hem de iş gördürme kapasitesi daha fazladır. Zamanını ve enerjisini daha verimli kullanabilir daha isabetli kararlar alabilir, astlarını yapıcı bir biçimde amaçlara yönlendirme şansı daha fazladır. Bu yönetici tipinin geniş bir yönetim alanını etkinlikle denetim altında tutabilmesi mümkündür. Buna karşılık deneyimi, bilgisi, kültür düzeyi düşük olan bir yöneticinin karar vermede, astlarını yönlendirmede iletişim kurmada zorlanabilir. Bu niteliklere sahip bir yöneticinin yönetim alanının dar olması daha uygundur.  

          Her yöneticinin yönetimindeki kişilerle ilgili olumlu-olumsuz görüşleri vardır. Bunların bir kısmı astların tutum ve davranışlarından bir kısmı yöneticinin kendi yargılarından kaynaklanır. Astlarıyla ilgili olumlu görüşlere sahip bir yönetici geniş bir yönetim alanını başarıyla yönetebilir. Buna karşılık astlarıyla ilgili olumsuz görüşlere sahip olan bir yönetici dar bir yönetim alanını başarıyla yönetebilir.

         Yönetici veya personel  herkese karşı saygılı olmalı, farklı kültür ve dünya görüşünde olanlara karşı anlayışlı olmalı, adil olmalıdır. Ön yargılı davranmamalı, yargısız infaz yapmamalıdır. Durumdan vazife çıkarmamalı, haklı çıkabilmek için yanlışa düşmemelidir.

           Yönetenle yönetilen arasındaki ilişkileri düzenleyen yasaların uygulanması, uygulama aşamasındaki ortaya çıkan meselelerin “doğru” ya kavuşturularak çözülmesi için görev yapan mahkemelerin “adil” olması tartışılmamalıdır. Hatta tartışmaya mahal verilmemesi için gerekli mekanizma kurulmalıdır. Siyasi ve sendikal söylemlerden, eylemlerden etkilenmemelidir. Yasanın uygulanmasını objektif olarak sağlamalıdır. Yasa ihlallerinde yine yasayla belirlenen cezai müeyyideler uygulanmalıdır. Denetim mekanizması yönetimin etkisinde kalmamalıdır. Kişisel veya kurumsal adaletten uzak söylem ve eylemleri adaleti kamufle etmemelidir.

          Toplumsal barış ve huzurun, milli birlik ve beraberliğin sağlanması ülkemiz yarınları için bir teminat olacaktır.

                                                                                                            Saffet KARAKOL

                                                                                                                LİYAKAT SEN

                                                                                                             Tokat İl Temsilcisi